به گزارش مشرق، محمود مشحون یکی از عجیب‌ترین و پیچیده‌ترین روسای فدراسیون تاریخ ورزش ایران است. او که همزمان یک رستوران بزرگ در جاده چالوس و یک دامداری بزرگ در کرج دارد، در آستانه 80 سالگی همچنان در سطح اول مدیریت ورزش کشور حضور دارد.
وی در گفتگویی با هفته‌نامه کیهان ورزشی درباره پشت پرده‌های بسکتبال در سال‌های اخیر و کارهای بیرون از فدراسیونش صحبت کرده و می گوید: دو هزار راس گوسفند و 250 راس گاو دارم. اگر وضعم حسابی خوب نبود باید گدایی می‌کردم یا از دیوار خانه مردم بالا می‌رفتم. شما اکنون یک بطری شکر، گاز و اسانس را 2500 تومان می‌خرید اما همان میزان شیر را از ما 500 تومان می‌خرند!
او درباره آنچه دسیسه برای بسکتبال ایران می‌داند هم می گوید: خیلی از مسائل را نمی‌شود گفت. شما اگر فدراسیون جهانی بروید، به جز پاتریک وومن، همه صرب هستند. اگر می‌خواستم آن زمان مقابله و این موضوع را رسانه‌ای کنم، ما له می‌شدیم. من ترجیح دادم هرگز با آن‌ها مقابله نکنم و کارم را انجام دهم. بهترین مربی برای تیم ملی همان کسی بود که تیم را تمرین داده بود و ما را به مدال طلا رسانده بود. من او را از دست نداده بودم اما اگر برنامه‌ای که چیده بودم، پیاده می‌شد به آن معضل بر نمی‌خوردیم. من در گوانگجو بلایی که ماتیچ سر تیم ما آورد را دیدم. این دیگر اتفاق مشهودی بود که توسط دوربین‌های تلویزیونی هم به صورت مستند شکار شد. دو تیم ایران و چین در امتیاز 60 برابر بودند. مهدی کامرانی و حامد آفاق آن روز را از زمین بیرون کشید و چه کسی را جایگزین آن‌ها کرد؟ دو بازیکنی که فاصله‌شان با این دو بالای 40 درصد بود. در 30 ثانیه وقت، توپ در اختیار ما بود، یار نفوذی مانند کامرانی و یار 3 امتیازی مانند آفاق را بیرون می‌کشد و دو بازیکنی را وارد زمین می‌کند که چنین توانایی‌هایی ندارند. همان جا من به خودم گفتم این چه کاری بود کرد. پس از آن هم زیر سبد خطای صورت گرفته روی اوشین نادیده گرفته شد و در ادامه "لی" با یک پرتاب سه امتیازی کار را تمام کرد. شرایط بدی داشتیم.
وی افزود: نمی‌خواهم گله کنم چرا که نه در شان ورزش است که بخواهیم روی نکات جزئی ریز شویم و نه در شان بسکتبال است. ما هر موفقیتی داشتیم، یک انگی به ما چسباندند. گروهی نشسته بودند که به ما لطمه بزنند، دیده‌ها را نادیده بگیرند و همه موفقیت‌ها را طور دیگری جلوه دهند. رادیو و روزنامه‌ها را هم در اختیار داشتند. من باید با چند جبهه می‌جنگیدم؟ به همین خاطر ترجیح دادم فدراسیون جهانی را در طرف خودم داشته باشم اما برای آینده ابدا تصوری نداشتم که قرار است چنین اتفاقی در ووهان چین رخ دهد. مهران سررشته کنار من در VIP نشسته بود. وقتی ماتیچ ترکیب اولیه تیم را به میدان فرستاد، دو دستی زدم بر سرم و گفتم وای! ایشان گفت سرت درد می کند، گفتم تیم رفت. سررشته گفت ما با 15 امتیاز اختلاف اردن را می‌بریم اما من گفتم تیم رفت! گفتند شما به چه دلیلی از حالا می‌گویید می‌بازیم؟ گفتم شما نگاه کن و ببین 5 نفر اصلی درون زمین چه کسانی هستند. حامد آفاق سه پرتاب 3 امتیازی پیاپی زد، او را از بازی خارج کرد. ارسلان کاظمی تیم حریف را دیوانه کرده بود اما او را هم بیرون کشید. من چه کار می‌توانستم کنم؟ آقای افشارزاده به من ایراد گرفتند که اگر خودت می‌رفتی، می‌توانستی کاری انجام دهی. گفتم من رئیس فدراسیون هستم، نمی‌توانم بروم روی نیمکت بنشینم. در ثانی اگر دخالت می‌کردم همه باخت را به گردن من می‌انداخت. تصور نمی‌کردم آنقدر ماهرانه بخواهد ما را بفروشد. این‌هایی که عرض کردم مستنداتش موجود است و هیچ ابایی از گفتنش ندارم.
در فینال بازی‌های آسیایی، داور بازی را برای حریف درآورد
مشحون درباره شکست تیم ملی مقابل کره‌جنوبی گفت: در بازی‌های آسیایی اینچئون باید صد در صد مدال طلا می‌گرفتیم. آنجا دیگر نه مافیایی وجود داشت و نه حرکات ماتیچ. اشتباه بچیروویچ موجب از دست رفتن مدال طلای ما شد. ثانیا شما دیدید که کره با کشتی چه کار کرد. در بدمینتون باد کولر را مقابل تیم حریف قرار داده بودند. با تک تک رشته‌ها هر کاری می‌خواست، کرد. داوران آن روز، بازی را برای کره درآوردند و ما هم خوراکش را دادیم. یعنی اگر اشتباه آقای بچیروویچ نبود، با تمام کارشکنی‌هایی که انجام داده بودند، ما با 7 امتیاز پیش بودیم و یک دقیقه به پایان بازی مانده بود، قطعا پیروز می‌شدیم. بی‌جهت مهدی کامرانی مصدوم جای سجاد مشایخی را گرفت و در جا از همان نقطه یک سه امتیازی خوردیم. اختلاف به 4 امتیاز کاهش پیدا کرد و با دو رفت و برگشت بازی از دستمان خارج شد.
فرزندانم دیدند دامداری سودی ندارد، آن را رها کردند
مشحون درباره دام‌داری‌هاش گفت: فرزندانم دیدنداین کار نه تنها سودی ندارد بلکه باعث عقب‌ماندگی‌شان می‌شود. به اضافه اینکه همه این کارها با عشق شروع می‌شود. همه چیز مادیات نیست. این شغل پدر جدی ماست و از سال 1346 که به یاد دارم، پیرو این مکتب شده‌ام.
وی در گفتگویی با هفته‌نامه کیهان ورزشی درباره پشت پرده‌های بسکتبال در سال‌های اخیر و کارهای بیرون از فدراسیونش صحبت کرده و می گوید: دو هزار راس گوسفند و 250 راس گاو دارم. اگر وضعم حسابی خوب نبود باید گدایی می‌کردم یا از دیوار خانه مردم بالا می‌رفتم. شما اکنون یک بطری شکر، گاز و اسانس را 2500 تومان می‌خرید اما همان میزان شیر را از ما 500 تومان می‌خرند!
او درباره آنچه دسیسه برای بسکتبال ایران می‌داند هم می گوید: خیلی از مسائل را نمی‌شود گفت. شما اگر فدراسیون جهانی بروید، به جز پاتریک وومن، همه صرب هستند. اگر می‌خواستم آن زمان مقابله و این موضوع را رسانه‌ای کنم، ما له می‌شدیم. من ترجیح دادم هرگز با آن‌ها مقابله نکنم و کارم را انجام دهم. بهترین مربی برای تیم ملی همان کسی بود که تیم را تمرین داده بود و ما را به مدال طلا رسانده بود. من او را از دست نداده بودم اما اگر برنامه‌ای که چیده بودم، پیاده می‌شد به آن معضل بر نمی‌خوردیم. من در گوانگجو بلایی که ماتیچ سر تیم ما آورد را دیدم. این دیگر اتفاق مشهودی بود که توسط دوربین‌های تلویزیونی هم به صورت مستند شکار شد. دو تیم ایران و چین در امتیاز 60 برابر بودند. مهدی کامرانی و حامد آفاق آن روز را از زمین بیرون کشید و چه کسی را جایگزین آن‌ها کرد؟ دو بازیکنی که فاصله‌شان با این دو بالای 40 درصد بود. در 30 ثانیه وقت، توپ در اختیار ما بود، یار نفوذی مانند کامرانی و یار 3 امتیازی مانند آفاق را بیرون می‌کشد و دو بازیکنی را وارد زمین می‌کند که چنین توانایی‌هایی ندارند. همان جا من به خودم گفتم این چه کاری بود کرد. پس از آن هم زیر سبد خطای صورت گرفته روی اوشین نادیده گرفته شد و در ادامه "لی" با یک پرتاب سه امتیازی کار را تمام کرد. شرایط بدی داشتیم.
وی افزود: نمی‌خواهم گله کنم چرا که نه در شان ورزش است که بخواهیم روی نکات جزئی ریز شویم و نه در شان بسکتبال است. ما هر موفقیتی داشتیم، یک انگی به ما چسباندند. گروهی نشسته بودند که به ما لطمه بزنند، دیده‌ها را نادیده بگیرند و همه موفقیت‌ها را طور دیگری جلوه دهند. رادیو و روزنامه‌ها را هم در اختیار داشتند. من باید با چند جبهه می‌جنگیدم؟ به همین خاطر ترجیح دادم فدراسیون جهانی را در طرف خودم داشته باشم اما برای آینده ابدا تصوری نداشتم که قرار است چنین اتفاقی در ووهان چین رخ دهد. مهران سررشته کنار من در VIP نشسته بود. وقتی ماتیچ ترکیب اولیه تیم را به میدان فرستاد، دو دستی زدم بر سرم و گفتم وای! ایشان گفت سرت درد می کند، گفتم تیم رفت. سررشته گفت ما با 15 امتیاز اختلاف اردن را می‌بریم اما من گفتم تیم رفت! گفتند شما به چه دلیلی از حالا می‌گویید می‌بازیم؟ گفتم شما نگاه کن و ببین 5 نفر اصلی درون زمین چه کسانی هستند. حامد آفاق سه پرتاب 3 امتیازی پیاپی زد، او را از بازی خارج کرد. ارسلان کاظمی تیم حریف را دیوانه کرده بود اما او را هم بیرون کشید. من چه کار می‌توانستم کنم؟ آقای افشارزاده به من ایراد گرفتند که اگر خودت می‌رفتی، می‌توانستی کاری انجام دهی. گفتم من رئیس فدراسیون هستم، نمی‌توانم بروم روی نیمکت بنشینم. در ثانی اگر دخالت می‌کردم همه باخت را به گردن من می‌انداخت. تصور نمی‌کردم آنقدر ماهرانه بخواهد ما را بفروشد. این‌هایی که عرض کردم مستنداتش موجود است و هیچ ابایی از گفتنش ندارم.
در فینال بازی‌های آسیایی، داور بازی را برای حریف درآورد
مشحون درباره شکست تیم ملی مقابل کره‌جنوبی گفت: در بازی‌های آسیایی اینچئون باید صد در صد مدال طلا می‌گرفتیم. آنجا دیگر نه مافیایی وجود داشت و نه حرکات ماتیچ. اشتباه بچیروویچ موجب از دست رفتن مدال طلای ما شد. ثانیا شما دیدید که کره با کشتی چه کار کرد. در بدمینتون باد کولر را مقابل تیم حریف قرار داده بودند. با تک تک رشته‌ها هر کاری می‌خواست، کرد. داوران آن روز، بازی را برای کره درآوردند و ما هم خوراکش را دادیم. یعنی اگر اشتباه آقای بچیروویچ نبود، با تمام کارشکنی‌هایی که انجام داده بودند، ما با 7 امتیاز پیش بودیم و یک دقیقه به پایان بازی مانده بود، قطعا پیروز می‌شدیم. بی‌جهت مهدی کامرانی مصدوم جای سجاد مشایخی را گرفت و در جا از همان نقطه یک سه امتیازی خوردیم. اختلاف به 4 امتیاز کاهش پیدا کرد و با دو رفت و برگشت بازی از دستمان خارج شد.
فرزندانم دیدند دامداری سودی ندارد، آن را رها کردند
مشحون درباره دام‌داری‌هاش گفت: فرزندانم دیدنداین کار نه تنها سودی ندارد بلکه باعث عقب‌ماندگی‌شان می‌شود. به اضافه اینکه همه این کارها با عشق شروع می‌شود. همه چیز مادیات نیست. این شغل پدر جدی ماست و از سال 1346 که به یاد دارم، پیرو این مکتب شده‌ام.
